ECB besteelt spaarrekeninghouders, wanneer worden we wakker…

(Pixabay – ECB)

Het is maar hoe je het bekijkt. De titel van deze column is gewaagd want zomaar iemand of een instelling betichten van diefstal is niet niks. Misschien riskeer ik een blokkade van mijn aanstaande CBDC-rekening zodat ik niet meer kan deel nemen aan het (digitale) betalingsverkeer. Dan maar contant, toch? Voor betalingen in de supermarkt en bij de bakker zal dat nog lukken maar de Sociale Verzekeringsbank zal mijn AOW niet aan huis uitbetalen en mijn pensioenfonds evenmin. Dat wordt lastig, om daarvoor elke maand naar Deventer en Heerlen te reizen is ook nogal een opgaaf met die dure brandstof. Conclusie: niemand kan in deze digitale wereld zonder een digitale bankrekening terwijl contant geld nog steeds een wettig betaalmiddel is.

(lees hier verder)

Strafrente in EU-schuldeneconomie

Als eerzame burgers die deelnemen aan het maatschappelijk verkeer hebben we geen keus en zijn we verplicht om een bankrekening aan te houden. Anders dan in het verleden toen we als vergoeding voor het uitlenen van ons overtollig kasgeld aan de bank een rentevergoeding kregen bijgeschreven moeten we nu genoegen nemen met een strafrente. Geen spaarrente maar strafrente, te gek voor woorden. Door te sparen geraakt het geld niet in de economie, dus worden we gestraft. Systeembanken liggen aan het infuus van centrale banken en verwaarlozen hun trouwe spaarrekeninghouders. Het lijkt of we vrijwillig in de val lopen die de ECB voor bankrekeninghouders heeft opgezet. Het is de huidige tijdgeest van een EU-schuldeneconomie met eigen valuta. We zijn lid van de EU en hebben met 18 andere lidstaten in 1992 de euromuntunie opgericht en de ECB aangesteld om de prijsstabiliteit van de euro te bewaken. Dit zegt de ECB:

“De euro is het meest tastbare bewijs van de Europese integratie. De euro gaat dagelijks door de handen van ongeveer 341 miljoen Europeanen en is daarmee de op één na meest gebruikte munt ter wereld. De voordelen worden meteen duidelijk als u naar het buitenland reist of op internet dingen koopt in een ander EU-land.”

Big Banks

In de aanhef van dit artikel beticht ik de ECB van diefstal, maar feitelijk maken directeur Christine Lagarde en haar staf zich schuldig aan wanbeleid. Mismanagement van narcistische beleidsmakers op een moment dat de euro veel waarde verliest tegenover de belangrijkste concurrent de dollar. De euro heeft in een jaar tijd 15 eurocent verloren t.o.v. de dollar. De inflatie steeg al ruim voor de inval in Oekraïne. Deze oorlog en de nog in te voeren sancties richting Rusland zullen de inflatie nog verder doen oplopen. Een mooie dekmantel voor de ECB die met haar wanbeleid ons geld in waarde laat dalen. We staan er bij en kijken er naar. De massa denkt dat dit onderdeel is van het beleid van de belangrijkste bank in Europa. We zijn er al aan gewend dat ons geld digitaal ligt weg te rotten. Of we nu bij de ING, ABN/AMRO, RABO, of welke systeembank dan ook ons geld bewaren, het is één pot nat. Grote banken zijn samengeklonterd tot één groot bankenkartel(Big Banks) en concurreren niet meer met hun spaarrentetarieven zoals ooit in de vorige eeuw het geval was toen we rentebijschrijvingen zagen van 5 tot 10 procent in de jaren zeventig/tachtig. Nu is de spaarrente bij alle banken gelijk met slechts een verschilletje van 0,01 procent. Hier spreekt de macht van het grootkapitaal!

Europa is geen EU

Ondanks wanbeleid en bankroof accepteren we collectief het monetaire beleid van de ECB. Of is het moedeloos? Het lijkt hetzelfde fenomeen als toen ons in het coronatijdperk angst werd aangepraat. Toen moesten we solidair zijn en ons massaal laten vaccineren om te voorkomen dat onze oudjes naar het ziekenhuis moesten. Nu zijn we solidair met het sanctiebeleid van de EU omwille van de burgerbevolking in Oekraïne. Europees Commissaris Frans Timmermans vraagt ons om meer te betalen voor olie en voedsel en wijst dan naar de oorlog. Nog maar kort geleden was het om een virus. Op de diepere oorzaak van de oorlog wordt niet ingegaan. Dat de oorlog is veroorzaakt door een geopolitiek machtsspel zal aan de massa voorbij gaan. Net als bij de coronapandemie worden we nu door de media overvoerd met emotionele beelden. Geen ziekenhuisbedden met coronapatiënten maar bedden met oorlogsslachtoffers. We zien emotie-TV en in de talkshows mogen we niet vermoeid worden met moeilijk verteerbare analyses. Er is namelijk een gemeenschappelijke vijand. Niet een virus maar een Rus die oorlog voert in Europa. Tegen een land dat geen deel uitmaakt van de EU maar dat mag niet hinderen. Het is toch Europa? Maar misschien snap ik het niet, Europa is toch geen EU?

Beslag op spaargeld

De EU is een unie met ambtelijke instituten die worden geleid door ongekozen Europese Commissarissen en worden gecontroleerd door 751 goed betaalde Europese Parlementariërs. O nee, het zijn er nu 705 sinds GB is vertrokken. Daarvan vertegenwoordigen deze 29 afgevaardigden ons kleine kikkerlandje. Loopt u het lijstje eens door. Kent u ze? Deze volksvertegenwoordigers staan wel erg ver van ons NL-burgers af. Ook alle afgevaardigden en ambtenaren van de EU-instituten. Dus ook de leiding van de ECB die het monetaire beleid voert over onze euro en ons spaargeld waar ze beslag op hebben gelegd. Beslag gelegd! Gewoon legaal, want als rekeninghouders hebben we geen keus. Ons geld is in handen van Big Banks. Hoe misdadig is de ECB met monetair beleid als de leenrente omhoog schiet en sparen wordt beboet. Puur wanbeleid en mismanagement! Het zal aan mij liggen maar ik ben opgevoed in de tijd dat sparen werd beloond. Dat het gezond was om reserves aan te leggen voor mindere tijden. De burger werd beloond door de bank die een eerlijk verdienmodel had door spaargeld uit te lenen voor een hogere rente. Betrouwbaar en gezond monetaire beleid heeft plaats gemaakt voor bedrieglijk en ziekelijk beleid. Wanneer worden we wakker?

GW