Als de mondiale schuldenberg omvalt, wat dan?

De mondiale schuldenberg, met de VS bovenaan, staat op omvallen. Zie op Usdebtclock hoeveel staatsschulden alle landen ter wereld afzonderlijk en gezamenlijk hebben. Monetaire analisten waarschuwen al jaren dat er een moment komt dat ook de financiële markten met hun beleggers inzien dat de druk van de schuldenberg op het Bruto Binnenlands Product(ook wel Bruto Nationaal Product) onhoudbaar wordt. Dat moment is daar wanneer hogere rentestanden de overheden dwingen een zuiniger beleid te voeren.

Rente- en aflossingsverplichtingen vreten een steeds grotere hap uit de overheidsbegrotingen waardoor minder geld overblijft voor broodnodige investeringen en verlaging van belastingen om te voorkomen dat de onderkant van de samenleving bezwijkt aan de oplopende inflatie.

Het is een bekend fenomeen dat vlak voor het instorten van de financiële markten er nog eenmaal een ratrace plaatsvindt naar de top. Die (schijn)opleving is nu gaande en binnenkort kan het aftellen beginnen als we op weg gaan naar de crash. Dan zullen ook de elitaire beleggers inzien dat de grote klap gaat komen. Een heuse depressie, vooraf gegaan door een recessie, komt vaak één keer in een lange cyclus van 80 tot 100 jaar voor. Maak de borst maar nat.

Natuurlijk zullen monetaire beleidsmakers van centrale banken aankondigen dat ze de nodige maatregelen treffen. Dat is puur voor de bühne om het vertrouwen van de financiële markten te behouden. Het is een bekend verschijnsel dat we ook in de politiek zien. Momenteel proberen globalistische politici, onder aanvoering van de supranationale organisaties de VN/WHO/WEF/IMF, hun geloofwaardigheid te behouden met het uitrollen van een (groene) ideologische Agenda 2030. Intussen zien steeds meer wereldburgers in dat deze ideologische plannen onbetaalbaar en dus onhaalbaar zijn.

Daardoor is het vertrouwen in de nationale politici in veel autonome lidstaten van de EU tot een dieptepunt gedaald. Hetzelfde zien we in de VS. De verklaring is eenvoudig. Het uitrollen van een mondiale Agenda 2030 heeft alleen kans van slagen als alle wereldburgers braaf de implementatie van de 17 SDG’s van deze agenda opvolgen. En daarvan ook de kosten dragen. Helaas pindakaas.

Behalve ideologische doelen van de VN/WHO/WEF en de EU hebben normale huishoudens ook rekening te houden met hun maandelijkse kosten van levensonderhoud die door gestegen inflatie en hogere belastingen gierend zijn opgelopen. Daardoor zullen meer huishoudens in de komende jaren tegen tekorten aanlopen. Tegelijk lopen we wereldwijd tegen een gigantisch schuldenprobleem op, waar geen rekening mee is gehouden bij het opstellen van de Agenda 2030. Het geld daarvoor is er even niet en moet dus geleend worden op de kapitaalmarkt zoals we de laatste decennia gewend waren te doen. Tot aan nu.

Weldra zal blijken dat financiering met geleende gelden niet meer mogelijk is. Nu moeten we opletten wat de centrale bankiers gaan doen. En wat de politiek gaat doen. Ziet men een oplossing? Jawel, er zijn er vier. Alle vier zijn pijnlijk. Dat is met enkele zinnen wel uitgelegd.

Oplossing 1: Schuldenberg versneld aflossen, maar wel mondiaal. Dat is politiek gezien nooit een oplossing want dat geeft enorme economische krimp met sociale onrust. De extra aflossingsverplichtingen geven gapende gaten op de rijksbegroting waardoor politieke beloften aan de kiezers niet kunnen worden uitgevoerd. Vertrouwen komt te voet maar gaat te paard. Dus zorgt wantrouwen voor grote onrust met een mogelijke revolte in democratische landen.

Oplossing 2: Afschrijven van de schuldenberg. Lijkt ook geen optie, want dan vallen de schuldeisers zoals banken met al hun ineens waardeloos geworden schuld-gerelateerde producten zoals derivaten etc. om, dus volgt grote onrust op financiële markten die eindigt in een zware beurscrash. Daar gaat ons opgebouwde pensioenvermogen. Kunnen de jongeren opnieuw beginnen met opbouwen en zullen de senioren genoegen moeten nemen met afwaarderen van pensioenen en omvallen van zwakke fondsen.

Oplossing 3: Schulden doorrollen naar toekomst Ook geen optie, vernietigt de toekomst van de jongere generatie. Niemand wil opdraaien voor schulden die zijn gemaakt door een ander. Is onethisch, dus valt af. Huidige generatie doet dat al te lang en zal schuld moeten bekennen. Schuldenberg valt dus gewoon om. Of toch niet? Tenzij we kiezen voor

Oplossing 4: En dat is als we, nee niet wij, maar onze leiders, kiezen voor oorlog voeren. In oorlogen zijn burgers namelijk afhankelijk van de bescherming van de overheid en het leger, er is namelijk een gemeenschappelijke vijand; niet de eigen overheid maar een ander land. Men zal dus solidair moeten zijn om te overleven. Oorlogen kosten onnoemelijk veel geld en dat is er niet. Dus wordt dat in uiterste nood gedrukt door centrale banken en zal mede door de op gang gebrachte oorlogsindustrie de inflatie ontsporen. In oorlogen is het dan ook gebruikelijk dat economieën en ontelbare mensenlevens worden vernietigd.

Pas als de vredesduif is geland volgt een automatische “Great Reset,” zoals we hebben gezien na de WO2. Een wederopbouw met een uitgemoorde en uitgehongerde bevolking geeft nieuwe economische groei en vervolgens begint een nieuwe cyclus van langjarige economische groei met af en toe een dip.

Let op en zie dat geen enkele politicus stijgt met stip, velen zitten op de wip. Misschien krijgt Wilders geen kans en wordt het nog Timmerfrans…

GW